Jeugdbeleid

[Sjoerd]

Sneak preview: Mijn colunm voor het eerst volgende clubblad.

Toen ik in 2000 lid werd van Schaakclub Assen viel mij onmiddellijk op dat er veel aan jeugdschaak gedaan werd. Voorafgaand aan de seniorencompetitie was er veel jeugd aanwezig en in de seniorencompetitie deden opvallend veel jonge spelers mee. In het oog sprong een klein knaapje van zo’n 12 jaar dat verrekt goed kon schaken. Het bleek om Maarten Dijkstra te gaan. De gehanteerde formule: veel spelen en zorgen middels training dat de basisprincipes worden bijgebracht.
Nu we ruim tien jaar verder zijn, is er in de aanpak in essentie niets veranderd. Op de woensdag wordt er door de Nota Bene training onder leiding van diverse trainers het basisgedachtegoed onder de aandacht gebracht. De vrijdag staat in het teken van veel spelen. Als het even kan proberen we de wat oudere jeugd te motiveren om deel te nemen aan de seniorencompetitie. Om het niet te laat te maken voor de allerjongsten is er altijd de mogelijkheid om - i.p.v. het reguliere tempo dat maximaal 4 uur in beslag neemt – te kiezen voor 1 uur per persoon per partij.

Het gehanteerde beleid heeft geresulteerd in de volgende clubkampioenen in de afgelopen 10 jaar:

Seizoen Naam (geboortejaar)
2001-2002 René den Dekker (1967)
2002-2003 Renze Rietveld (1986)
2003-2004 Maarten Dijkstra (1987)
2004-2005 Maarten Dijkstra (1987)
2005-2006 Maarten Dijkstra (1987)
2006-2007 René den Dekker (1967)
2007-2008 Pieter Tromp (1990)
2008-2009 Pieter Tromp (1990)
2009-2010 Renze Rietveld (1986)
2010-2011 Ivo Maris (1995)

Samengevat: zeven maal een clubkampioen van nog geen 20 jaar oud!

De basis van ons eerste team wordt gevormd door in Assen opgeleide jeugd. Vorig jaar werden we kampioen van de NOSBO-Promotieklasse en dit jaar wisten we ons met glans te handhaven in de landelijke KNSB-competitie. De laatste keer dat ik Herman Voss van ESG sprak feliciteerde hij ons met dit succes en voegde hij eraan toe dat dit het resultaat was van een succesvol jeugdbeleid. Deze credits komen voor 100% voor rekening aan mensen als Tinus Spriensma, Paul den Boer, Elmar Hommes en last but not least Martin van Velzen, die vele uren in het jeugdschaak gestoken hebben.

Debet aan het succes is de sfeer die heerst. Het is een feestje om op pad te mogen met het eerste team. Het speelplezier staat voorop. Overwinningen worden gevierd en nederlagen op gepaste wijze geaccepteerd. Ik ken geen club binnen de NOSBO, die in staat is om jeugd op deze wijze aan zich te binden. De gemiddelde leeftijd van onze top is lager dan waar dan ook.

De volgende generatie staat al weer te trappelen om de top te bestormen. We gaan de komende jaren nog veel plezier beleven aan spelers als Gertjan Haan, Arjan Dwarshuis, Gerbert Leeftink , Martijn Schaveling en Silvia van der Werff , maar ook aan jongelingen als Jiske de Vries, Vincent Raaijen en Tycho Bruggink.

[maitre_paul]

Sfeer heb ik inderdaad ook altijd heel belangrijk gevonden! Het doet me denken aan mijn tijd als jeugdcompetitieleider (1998-2004). We (Tinus en ik) namen toen eens een enquête af bij onze jeugd. Één van de vragen "Waarom ga je naar de schaakclub?" werd door bijna iedereen beantwoordt met "voor de gezelligheid". Het schokkende was dat bijna niemand voor het schaken naar de schaakclub ging. Alleen Elmar zag schaken als "sport", zo bleek uit de antwoorden op deze enquête. Die gezelligheid uitte zich wel eens in klaverjasclubjes (niet in de speelzaal, wel in de kantine) en voetbalteams (buiten). In elk geval werd veel spelen beloond, maar om 60 jeugdleden met de hand in te delen moet je toch een beetje gek zijn. Drie rondes (rapid en daarna met verwisseling van kleur snelschaak) op vaste tijden werkt toch rustiger. En zo komt het meer aan op kwaliteit dan kwantiteit. Toch hebben we ook de serieuze kant van schaken onderstreept: eens per maand de keizercompetitie; op één avond per maand speelde de oudere jeugd in alle rust en stilte! slechts 1 partij van 1 uur p.p.p.p., behalve Pieter, die schaakte sneller dan z'n schaduw, maar dat is toch nog goed gekomen. "Schaken is een denksport!" zie ik mezelf nog door de speelzaal zeggen;-) Training werd opgezet, per stap door enthousiaste trainers, en beloond met punten voor de interne competitie. Huiswerk, examens, begeleiding, ook op toernooien. Een enkele fanatiekeling heb ik nog wel eens "privétraining" gegeven. De deelname aan toernooien heeft Assen regionaal (en nationaal) op de kaart gezet. Op een gegeven moment de grootste jeugdafdeling van het noorden, en vaak in de prijzen op toernooien. Veel jeugdleden uit die tijd zijn blijven hangen. Ik denk dat dat vooral komt door de goede balans tussen sfeer en niveau. Training hoort bij sport, en dus bij schaken. Toch gaat het niet alleen om de enen en de nullen, maar vooral om een gezellige, plezierige sfeer èn een goede schaaksfeer!!! Met een zodanig jeugdbeleid heb je goede kans om als club de volgende generatie kinderen naar ons leuke cluppie te blijven aantrekken, en de successen en sfeer die onze jeugd in onze club inbrengt te behouden. De jeugd heeft de toekomst!

[Tinus Spriensma]

Ook de "externe" was reuze interessant. Ik denk aan de C- en D-teams (NOSBO-JCC) in Mercurius Theater. En met het A/B-team bijv. naar Engelo of Hardenberg. Zie oude clubbladen. Wat was de beslissende factor? Tijd. In Stappentaal: Groeien in de tempo-fase. Materiaal en ruimte waren wel in orde. Jeugd is gezelliger (of socialer) dan ik dacht. Maar het puberen komt erbij. Men moet dan individuen respecteren en begeleiden. Dat kan met aansluitende tips. En volwassenen moeten leren om die te geven. En wat reiskostenvergoeding, luttele guldens toen nog.